آشنایی با رویکرد امنیتی Zero Trust

Zero Trust Security یک رویکرد جامع به منظور حفاظت از امنیت زیرساخت‌های فناوری اطلاعات است که به همه کاربران، دستگاه‌ها و منابع به عنوان “غیرقابل اعتماد” نگاه می‌کند. این مدل، به دلیل پردازش‌ها و سرویس‌ها در ابر، محاسبات لبه و افزایش حملات سایبری، توجه بسیاری از سازمان‌ها را به خود جلب کرده است. با حذف مفهوم اعتماد بی‌قید و شرط و اجرای کنترل‌های دسترسی سختگیرانه، Zero Trust Security فرصت‌های بسیاری برای کسب‌وکارها در زمینه امنیت فراهم می‌آورد.

در این مقاله، به بررسی مزایا و اصول اصلی Zero Trust Security خواهیم پرداخت.

شناخت دقیق از زیرساخت‌ها: یکی از فواید مهم Zero Trust Security، داشتن شناخت دقیق از زیرساخت‌ها است. با استفاده از مدل Zero Trust، سازمان‌ها نقشه جامعی از کل شبکه خود از جمله دستگاه‌ها، کاربران و منابع به دست می‌آورند. این تصویر کامل امکان نظارت و مدیریت بهتر شبکه را فراهم می‌کند و خطر دسترسی غیرمجاز و آسیب‌پذیری‌های محتمل را به حداقل می‌رساند.

بهبود قابلیت نظارت و هشداردهی: رویکرد Zero Trust Security امکان قابلیت‌های نظارت و هشداردهی را در سازمان‌ها به شکل قابل توجهی بهبود می‌دهد. با اجرای کنترل‌های دسترسی سختگیرانه و نظارت مداوم، سازمان‌ها به سرعت هر فعالیت مشکوک یا تهدید امنیتی را تشخیص می‌دهند. این رویکرد پیشگیرانه امنیت کلی را بهبود بخشیده و امکان پاسخگویی سریع به تهدیدات احتمالی را فراهم می‌کند.

تجربه کاربران بهتر با استفاده از Single Sign-On Authentication: اعمال چارچوب Zero Trust Security می‌تواند تجربه کاربران را با استفاده از ورود Single Sign-On Authentication به سیستم بهبود بخشد. با استفاده از این روش، کاربران تنها برای دسترسی به برنامه‌ها و منابع مختلف یکبار وارد سیستم می‌شوند. این کاهش نیاز به مدارک ورود به سیستم متعدد، ساده‌تر شدن تجربه کاربر و افزایش بهره‌وری را به ارمغان می‌آورد.

تسهیل ایجاد سیاست‌های امنیتی: یکی از فواید Zero Trust Security، ایجاد سیاست‌های امنیتی ساده‌تر است. با استفاده از این رویکرد، سازمان‌ها می‌توانند سیاست‌های دسترسی مبتنی بر نقش‌های کاربری، موقعیت، دستگاه و داده تعریف کنند. این روش امنیتی تضمین می‌کند که فقط دسترسی لازم به افراد داده شود و آسیب‌پذیری سیستم را به حداقل می‌رساند.

انعطاف‌پذیری در انتقال برنامه‌ها، داده‌ها و سرویس‌ها: Zero Trust Security به سازمان‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری در انتقال برنامه‌ها، داده‌ها و سرویس‌ها می‌دهد. با افزایش انتقال داده های و سرویس های سازمانی به Cloud، رویکرد Zero Trust Security به آن‌ها اجازه می‌دهد که در حین انتقال منابع در محیط‌های مختلف، از جمله مراکزداده On premise یا ابری، کنترل‌های امنیتی را حفظ کنند.

مدیریت متمرکز سیاست‌های امنیتی و ابزارهای اتوماسیون: یکی از فواید مهم Zero Trust Security، مدیریت متمرکز سیاست‌های امنیتی و ابزارهای اتوماسیون است. با استفاده از این رویکرد یکپارچه در امنیت، سازمان‌ها می‌توانند به طور کارآمد سیاست‌های امنیتی را در کل زیرساخت خود مدیریت و اجرا کنند. همچنین، ابزارهای اتوماسیون قابل استفاده برای ساده‌تر کردن فرایندهای امنیتی و تضمین سازگاری در اجرای سیاست‌ها می‌باشند.

اصول اصلی Zero Trust Security:
برای درک کامل مفهوم Zero Trust Security، می‌بایست اصول اصلی آن را بررسی کنیم:

Explicit Verification: رویکرد Zero Trust Security برای هر درخواست دسترسی نیاز به Explicit Verification دارد. به‌جای تعیین دسترسی و اعتماد بر مبنای موقعیت یا محل کاربر یا اطلاعات اعتبار کاربر، هر درخواست به تأیید دقیقی تحت ویژگی‌های کاربری، وضعیت دستگاه و سایر عوامل محیطی می‌پردازد. این رویکرد اطمینان حاصل می‌کند که فقط کاربران و دستگاه‌های مجاز می توانند به منابع حیاتی شبکه دسترسی یابند.

حداقل سطح دسترسی: در نظر گرفتن حداقل سطح درسترسی برای کاربران یک جنبه اساسی در Zero Trust Security است. هدف آن محدود کردن حق دسترسی کاربران تنها به آنچه برای انجام وظایف خاص خود نیاز دارند است. با اعطای کمترین حد امتیاز مورد نیاز، سازمان‌ها خطر سوءاستفاده از امتیازها و دسترسی غیرمجاز را کاهش می‌دهند.

فرض شکست: Zero Trust Security بر این اصل عمل می‌کند که یک نفوذ اتفاق افتاده است یا ممکن است اتفاق بیفتد. این رویکرد بر نظارت مداوم، تشخیص و پاسخ به تهدیدات تمرکز دارد تا تأثیر حوادث امنیتی را کاهش دهد. با فرض شکست، سازمان‌ها یک نگرش پیشگیرانه نسبت به امنیت را پذیرفته و بر سرعت تشخیص و مهار تهدیدات تمرکز می‌کنند.

نتیجه‌گیری:

اتخاذ رویکرد Zero Trust Security در برابر تهدیدات پیشرفته جدید در حوزه امنیت، رویکردی فعال و پیشگیرانه است. با در نظر گرفتن همه کاربران، دستگاه‌ها و منابع به عنوان مؤلفه‌هایی غیرقابل اعتماد، این رویکرد قدرتمند دقت و شفافیت بالا را در زیرساخت‌ها فراهم می‌کند و تجربه کاربری بهبود یافته، سیاست‌های امنیتی ساده‌تر و انعطاف‌پذیری در انتقال منابع و مدیریت متمرکز را به ارمغان می‌آورد. اصول اساسی این رویکرد شامل تأیید صریح، دسترسی با حداقل امتیاز و فرض شکست هستند که به عنوان ستون‌های ساختاری قوی در حوزه امنیت شناخته می‌شوند. استفاده از Zero Trust Security به سازمان‌ها کمک می‌کند تا معماری امنیتی خود را به‌روزرسانی کنند، با فناوری‌های نوین سازگار شوند و در برابر تهدیدات پیشرفته سایبری به داده‌ها و منابع حیاتی خود محافظت کنند.