پیکربندی پروتکل مسیریابی OSPFv3

وقتی صحبت از انتخاب روتینگ می شود وجود یک دیتابیس که تمامی اطلاعات، مسیر ها و جایگزین ها را داشته باشد یک مزیت بزرگ است. از این رو شاید نخستین گزینه OSPF به نظر بیاد. این در حالی است که این پروتکل به واسطه ارتباط عمیقی که با IPv4 دارد دارای محدودیت های وسیعی است.
از زمان ظهور OSPFv3 تصور بر آن بود که این پروتکل ذاتا برای پشتیبانی از ipv6 ارایه شده است اما در ادامه مشخص شد که علاوه بر بروز رسانی LSA ها و استفاده از مدل های جدیدتر – این پروتکل امکان استفاده از Address-family های متعددی را دارد و این بدین دلیل است که به صورت پیش فرض SPF و محاسبه SPT یا همان shortest path tree هیچ ارتباطی به آدرس مورد استفاده در دیتابیس ندارد.
کنترل محدوده ارسال LSA ها، استفاده از مزایای متعدد آدرس ipv6 در تشکیل همسایگی، امکان استفاده از instance های متعدد در هر لینک (به خصوص در پروایدرها) تنها بخش کوچکی از مزایای این پروتکل می باشد. با این همه به نظر می رسد OSPFv3 همچنان پیچیدگی های طراحی و محدودیت ها متعدد خود را از ورژن قبلی به ارث برده است و اگر شما در یک eco-system پروایدری مشغول فعالیت هستید شاید انتخاب مناسبی برای شما نباشد. در ادامه پیکر بندی اولیه و برخی از تنظیمات پیشنهادی در پلتفرم IOS_XE را مشاهده میکنید.